Kısaca Ahtapotlar hakkındaki genel bilgi özeti!

Yumuşakçaların kafadanbacaklılar sınıfından, yuvarlak ve kısa gövdeli, uzun kollu, kollarının bir yüzü vantuzlarla kaplı hayvanlara verilen ad (Octopus). Bütün denizlerde bulunurlar.

Boyları 5-50 cm. arasında değişir. 25 kilo ağırlığında olanları vardır. Pek derin olmayan sularda yaşar, yengeç, midye gibi kabuklularla beslenirler.

Salgıları zehirlidir. Bu nedenle ısırmaları tehlikelidir.

Kimi Akdeniz ülkelerinde eti yenmektedir.

En bilinen türü Octopus vulgaris'tir.

Bunların vücut uzunlukları 5-15 cm.'dir.

Ahtapotlar kendilerine çok benzeyen mürekkepbalıklarından kol sayılarının sekiz oluşu ile ayrılırlar.
Mürekkepbalıklarının on kolu vardır.

Morfolojik Özellikleri:

Vücut yuvarlak olup, ağız vücudun ön tarafındadır. Keskin
çenelerden oluşmuş ağız gaga şeklinde uzamıştır. Ağzın etrafında 8 adet kolun iç
kısımlarında yapışmaya yarayan 2 sıra vantuz vardır. Kolların uzunlukları vücudun 6-7
katıdır. Kolları birbirine bağlayan zar yok denecek kadar küçüktür. Gözler iyi gelişmiştir.
Renk portakal sarısından koyu yeşilimtırak kahverengiye kadar değişir olup, siyah ve gri
lekeler bulunur. Yaşam süreleri bir yıl kadardır. Bukle ahtapot ve kokulu ahtapottan
kollarında iki sıra emiçileri oluşu ile ayrılır. Yumurtlarlar cinsiyetleri farklıdır. Yumurtaları
erkek ahtopotun sperm kolunun dişinin mantosuna bıraktığı spermlerle döllenir.

Bulunduğu ortama göre renk ve şekil değiştirme özelliği vardır. Renk hayvanın o
andaki durumuna göre sarımsı turuncudan tuğla kırmızısına kadar ani değişimler gösterir.

Kokulu ahtapotu (moschata) adını, kendine özgü kokusundan alır. Bu kokusu
pişirildiginde dahi algılanabilir. Kokulu ahtapot Akdeniz’e has bir türdür Karadeniz ve
Atlantik okyanusunda bulunmaz. Kokulu ahtopotta vücut uzun ağız etrafında vücudun üç ila
beş katı uzunluğunda 8 adet kolu bulunur. Kollarının iç kısmında bir sıra emicileri bulunur.
Geriye cekilebilir tentakülleri yoktur. Kemik iç bölgeye yerleşmiştir. Kolların yanlarında
kıvrım veya çıkıntılar bulunmaz.

Rengi çok değişken olup genellikle siyah beneklidir. Bukle ahtopottan kolların uzun
çok noktalı, şemsiyesinin kokulu oluşu uzun kolu ahtopottan kollarının iç yüzeyinde tek sıra
emiçileri olması ile ayrılır. Bu türde kolların uzunluğu gövdesinin 3-5 katı kadardır. Kokulu
ahtapotunun boyu kollar dâhil 50-60cm kadar olabilirse de, genellikle 25-35cm kadardır.

Bukleli ahtapotta vücut uzun kafa oldukca küçük olup yanlarda iyi gelişmiş gözleri
bulunur. Ağız etrafında vücudun iki ila üç katı uzunluğunda 8 adet kol bulunur. Geriye
çekilebilen tentakülleri yoktur. Kolların 1/5 lik kısmı zarla birbirine bağlanarak bir semşiye
görünümündedir ve iç kısmında bir sıra disk şeklinde vantuzları bulunur.60
Kolların yanlarında kıvrım ve çıkıntılar bulunur. Kokulu ahtopottan kollarının noktalı
yan kenarlarındaki dar girinti çıkıntıların şemsiye kadar uzamış, kokusuz ve çiflesme kolu
ucunun çengel halini alması uzun kollu ahtopottan kollarında tek sıra emicileri oluşu ile
ayrılır.

Kemiği iç bölgeye yerleşmiştir. Döllenme mevsiminde erkeklerde sağdan üçünçü kol
kasık benzeri sekil alır. Döllenme kolu olarak adlandırılır. Kolları ile beraber 55 – 60 cm
boyda, genellikle 30–35 cm boydadır. 30 m derinliğindeki çamurlu ortamlarda yaşar. 500 m

Adlarından da anlaşılacağı gibi, bu gruptaki türler baş çevresinde sıralanmış sekiz
ayağa veya kola sahiptirler. Bu kolların iç yüzeyinde, hayvanın avına veya sert cisimlere
yapışmasını sağlayan güçlü vantuzlar bulunur. Ahtapotlarda yüzgeç yoktur, bazı türlerde,
kolların dip tarafında ince membran halinde deri bağlantıları bulunur. Vucut küre
şeklindedir. Kolları vucudundan daha uzundur. Dipte yaşayan orta derecede yüzme
kabiliyetine sahip yumuşakçalardır. Kabukları inceleme sırasında görülebilecek şekilde
küçülmüş vucudun içine yerleşmiş iki küçük kıkırdak çubuktan ibarettir.

Türkiye sularında ve Akdeniz’de bu gruba (takım) ait üç tür bulunmaktadır.
Bunlar:
 Elodone cirrhos – Bukleli ahtapot
 Elodone moschata – Kokulu ahtapot
 Octopus macropus - Uzun kollu Ahtapot.

Yaşam süreleri: Ahtapotların yaşam süreleri oldukça kısadır. Küçük boydaki

Ahtapot deyince 8 kol aklımıza gelir.
Bu ahtapotlar nasıl bir hayvan türüdür nasıl yaşar çok bilmiyoruz.
Hatta ben ççukluğumda bunlar nasıl yenir diyede iğgrendiğim olmuştu!

Çok farklı ve iç açıcı görüntüsü aslında insanda yeme hevesi bıraktığını zannetmiyorum.
Hala yemşyen biri olarak : )

İşte sevgili ahtapotumuz ve kısaca genel bilgiler:

Marmara denizinin batı kesiminden İskenderun körfezine kadar olan sularda yaşayan
ve bilimsel sınıflandırmada Sefalopod, yani Kafadanbacaklılar olarak tanımlanan su
ürünlerinden olup, Türkiye’miz sularında çok fazla tür zenginliğine sahiptirler.
Sefalopodlar Yumuşakçalar (mollusca) sınıfının önemli gruplarından birisini
oluşturur.

Bu grupta bulunan canlıların tümü tamamen denizel organizmalardır. Özellikle

ekonomik değeri yüksek olan yumuşakça gurubu su canlıları hakkında gerekli bilgeler ve genel özelleikleri!

Sübye yi deniz bölgesinde yaşayanlar daha çok bilir muhakkak.
Çok entersen bir deniz canlısı olup,lezzetiyle çok sevilen et türüne sahiptir.

ÖZELLIKLERI:
Kafadanbacaklılar (Cephalopoda) sınıfının, Onkollular (Decapodiformes)Hepsi ayrı eşeylidir. Solungaç solunumu yaparlar.Baş ve gövdeden meydana gelen vücut oval ve üstten basıktır. Ağız bacakların arasında gaga şeklindedir. Gözler başın iki yanında ve iridir. Ağız bölgesinden çıkan 10 adet kolları vardır. İki kolu diğerlerinden daha uzundur.

- Eklem bacaklı hayvanların vücutlarının dışında kitin denilen örtü yeralır. Sert ve dayanıklı olan bu örtü vücuda diklik ve desteklik sağlar.

Yengeç , istakoz , akrep , örümcek , kırkayak , arı , karınca ve kelebekler eklem bacaklılar olarak adlandırılır. Eklem bacaklı hayvanlar kanatları ve eklem bacaklarıyla hızlı biçimde hareket ederler. Eklem bacaklı hayvanlar yumurta ile çoğalır.
Eklem bacaklılardan karasinekler ve sivrisinekler insanlara pek çok hastalık bulaştırabilirler. Genelde pis ortamlarda bulunan ve çoğalan bu canlılardan karasinekler insanlara tifo , kolera ve dizanteri gibi hastalıkların mikroplarını taşır.

Diğer bir eklem bacaklı hayvan olan arı insanlara faydalı bir hayvandır. Arıların ürettiği bir salgı olan bal önemli bir besin kaynağıdır.

- Eklem bacaklı hayvanların vücutlarındaki halkalar ve deri kıvrımlarının birbirine eklenmesiyle oluşan yapıya dış iskelet denir.

 Karapaksı kısa tüylü üzeri çok sayıda noktalı, ön kısmı derin ve seffaf
olukludur. Rostrumu kısa ve yedi dişlidir. Göz çukurundan sonra kuvvetli bir
diken ile bir hepatik diken bulunur.

 Antenleri silindir seklinde ve uzundur. Birinci ve ikinci abdomen segmentleri
kaburgasız olup üçüncüden altıncıya kadar olan segmentlerinde, arkası dişli
birer sırt kaburgası bulunur.

 Boyu en fazla 12 cm uzunluğa ulaşabilir. Genellikle 8 ila 10 cm’ dir ve rengi
portakal kırmızısı ve şeffaftır

 Akdeniz ve Marmara’da bulunur, dip trolü ile avlanır. Dibe bağlı yaşayan bu tür
20–700 m derinlikte çamurlu diplerde yaşar.

 Benekli karidese benzer, ancak vücut tüberkülümsü değildir.

 Rostrumun üst kenarında 8–9 diş bulunur, alt kenarda ise diş yoktur. Karapaksın
üstünde çıkıntı mevcut değildir.

 Antenlerin kaidesindeki pullar rostrum boyunda olup, uçlarında iki flagellum
(kamçı) ihtiva eder. II. antenlerin boyu vücut uzunluğundan fazladır. Renkleri
açık grimsi olup üzerleri kahverengimsi noktalarla kaplıdır.

 Son yürüme bacağı çifti üzerinde eksopodit yoktur. Karapaksta postorbital çizgi
bulunmaz.

 Erkeğin 5. çift pereipod merusunda bir diken veya diş bulunur. Vücut yüzeyi
tüysüzdür. Postrostral karın karapaksın yarısını geçmez. Petesma uçları iki sivri
uçludur.

 Maksimum uzunluk 14 cm, minimum uzunluk 12–14 cm dir. Üreme zamanları
ekim ile ocak arasıdır. Avlanma yöntemleri trolledir

 Vücut pütürlü bir görüntü arz eder.

 Düz ve mızrak şeklindeki rostrum, baş kısmının üstünden sonuna kadar uzanan
ve pek belirgin olmayan bir çıkıntı teşkil etmiştir. Üst tarafı 7–9 dişli, alt kenarı
ise dişsizdir. Göz sapları kısadır.

 Antenlerin kaide pulları rostrumdan uzun olup, uçlarında kısa fakat genişçe iki
flagellum ihtiva eder. II. antenler vücut boyundan iki misli daha uzundur.
Renkleri portakal sarımsı ve mor pembemsi olup daha koyu lekelerle süslüdür.

 Erkeğin 5. çift pereipod (yürüme bacağı) merusunda bir diken veya diş bulunur.
Tüm vücut yüzeyi belirgin şekilde tüylüdür.

 Post rosteral karın, karapaksın gerisine kadar uzanır. Erkeğin petesma uçları iki
parçalıdır.

 Boyları ortalama14 – 16 cm kadardır. Erkekler 15 cm, dişiler 19,5 cm kadar
uzayabilir.

 Akdenizin güney kıyılarında bulunur. Derinliği 1 – 60 m ve genellikle 10 – 30

 Rostrumu hemen hemen düz ve uzundur. Rostrumun üst kenarı 7 (5–8), alt
kenarı üç dişlidir.

 Sefalotoraksın üst kısmının ortasında, sefalotoraksın sonuna kadar ulaşan tek bir
oluk bulunur. Bu oluk, karapaksın 1/3 uzunluğundadır. I.antenlerin kaide
pulları, rostrum boyunca ve uçlarında eşit ince iki flagellum ihtiva eder.
antenler vücut boyundan biraz daha uzun olup, kaide pulları rostrum
boyundadır.

 İlk üç yürüme bacağı çifti zayıf pensli, diğerleri ise sivri tırnaklıdır. Maksimum
uzunluk 25 cm, minimum uzunluk 10–17 cm olup renkleri sarımtıraktır
 Üreme zamanları, tüm yıldır. Avcılığı, trol ile yapılır

 Baş kısmı yanlardan basıktır. Rostrumun genellikle üst kenarında 10, alt
kenarında bir diş bulunursa da nadiren üstte 8–10, altta ise 1–2 diş bulunabilir.

 Rostrumun devamı olan dorsal oluk sefalotoraksın sonuna kadar erişmez.
 Abdomenin (karın) 1'inci segmentinde kahverengimsi, grimsi noktalardan
meydana gelen koyu bir bant vardır. Bu iki özelliği ile P.kerathurus'tan kolayca
ayırt edilir.
I.antenlerin boyu rostrumu biraz geçer.
II. antenlerin kaide pulları,
rostrumun ucuna kadar, flagellumları ise abdomenin son segmentine kadar
erişir. Sarımsı olan renk, kahverengimsi ve grimsi noktalarla süslüdür.

 İlk iki çift yürüme bacağının kaide kısımlarının iç yüzeylerinde bir diken
bulunur; üçüncü çift yürüme bacağı dikensizdir. Dişide telikum (cinsiyet organı)
tüp şeklindedir.

 Maksimum uzunluk 22 cm, minimum uzunluk 10-15cm.Üreme zamanları;

 Vücudu ince uzun olup, karapaksı çok kısa ve çok zor görülen tüylerle kaplıdır.
 Gözün arkasından itibaren karapaksı uzunlamasına kesen dikvari bir çizgi
vardır.
 Rostrum (dikensi çıkıntı) yılankavi ve üst kenarında 7–8 diş bulunur, alt
kenarda ise diş bulunmaz.

 Karapaksın her iki yanında kuvvetli bir diken bulunur. Gözlerin sapları kısadır.
I. antenler eşit olmayan iki kısa kamçı taşır. II. antenler ise vücut boyundadır.

 Telson ucu, ortadaki uzun olan 3 diş taşır. Karapaksın tüm yüzeyini kat eden
postorbiter uzun bir çizgi bulunur. Maksimum 14 cm en uygun 8–12 cm boya
ulasır ve renk pembedir.

 Üreme zamanları; ocak, nisan ayları arasındadır. Avlanma yöntemleri trol,
algarnayla yapılır.